Eigen publicaties: Houdbaarheidsdatum topmannen verstrijkt snel

Van deze ceo's is de houdbaarheidsdatum verstreken
Ceo	Bedrijf	Aan getreden	Houdbaar tot
Sander von Balluseck	KAS bank	1987	1994
Henk Bierstee	Athlon	1993	2000
Richard Blickman	BE Semiconductor	1995	2002
Jan Brouwer	Schuitema	1996	2003
Johan Bruil	PontMeyer/PontEecen	1995	2002
Thomas Cohn	Siemens Nederland	1994	2001
Jan Dekker	TNO	1995	2002
Rob van Gelder	Boskalis	1993	2000
Den Haan	Alanheri	1991	1998
Herman Hazewinkel	Volker Wessels Stevin	1993	2000
Jan Hillege	Grontmij	1996	2003
Peter van Hooijdonk	Van der Hoop Effecten	1994	2001
Jan Houwert	Wegener	1996	2003
Hans Huis in 't Veld	DHV	1995	2002
Bert Jongsma	SDU	1995	2000
Gert-Jan Kramer	Fugro	1992	1998
Jan van Kesteren	Draka	1991	1998
Peter van der Linden	Batenburg	1991	1998
Barry Mence	Sopheon	1996	2003
Arthur del Prado	ASM Int.	1996	2003
Hans Van Oijen	Gamma	1995	2002
Klaas Schaafsma	Crown van Gelder	1994	2001
Ad Verkuyten	Blydenstein-Willink	1993	2000
Wim van Vonno	BAM NBM	1982	1989
Ton Westendorp	Nedap	1984	1991
Doménico de Sole	Gucci	1995	2002
Bron: Elite Network Research en VEB (...)

(...) Ook uit onderzoek blijkt dat de succescurve van lang zittende topmanagers afvlakt of naar beneden duikt. Zo kwam Booz Allen Hamilton vorig jaar tot de conclusie dat bestuursvoorzitters in de eerste helft van hun zittingstermijn beter presteerden dan in de tweede helft. Des te langer de zittingstermijn, des te slechter de prestaties: ceo's die tussen de vijf en tien jaar aan het roer stonden, produceerden in hun eerste jaren gemiddeld 3,7 procent meer aandeelhouderswaarde dan het gemiddelde van de beursfondsen, maar in de tweede helft zes procent minder. Bestuursvoorzitters met een zittingstermijn van tien jaar of langer, presteerden in de eerste helft 5,9 procent beter om in hun tweede helft met 0,9 procent onder het gemiddelde te blijven steken. (...)
Ook Jos van Hezewijk van Elite Network Research wijst erop dat het succes van topmanagers omgekeerd evenredig lijkt te zijn aan het aantal dienstjaren. Na een inventarisatie stelde hij het omslagpunt op zeven jaar. Op basis van dat kengetal voorspelde hij twee jaar geleden al dat de magie van Van der Hoeven wel eens snel uitgewerkt zou kunnen zijn. Net als het gemiddelde huwelijk, lijkt dus ook de relatie tussen een topmanager en zijn bedrijf te lijden onder the seven year itch. 'Mensen zijn na een paar jaar uitgekeken op de topman', aldus Van Hezewijk. 'Bovendien verzamelt een lang zittende topmanager allemaal jaknikkers om zich heen, die hem niet durven corrigeren. Vooral dat laatste was bij Van der Hoeven het geval. En de topman wordt na verloop van tijd ook minder scherp.' Maar waarom blijven sommige ceo's dan toch zo lang zitten? 'Ze worden te vroeg benoemd', zegt Van Hezewijk. 'Eigenlijk moet je die kerels niet voor hun 53ste op zo'n post zetten. Neem Peter Bakker van TPG. Die is met zijn veertig jaar gewoon te jong. Waar moet die nou straks nog naar toe? Als er geen post bij een nog groter bedrijf vrijkomt – en die posten zijn schaars – dan blijft hij noodgedwongen nog jaren op zijn huidige positie zitten.' Ceo's die te lang het pluche van dezelfde stoel warm houden, gaan zich ook vervelen, aldus Insead-professor en managementgoeroe Manfred Kets de Vries. (...)

TOPMANAGEMENT